Klik op deze link naar Wikimedia Commons voor een foto van het orgel
Balbiani bouwde in 1932 een nieuw sleepladen-orgel met elektrische tractuur, 33 stemmen, 2 manualen en een vrij pedaal voor de Chiesa di San Martino in Calolziocorte (Lecco) Lombardia, Italië. Pacifico Inzoli heeft het instrument in 1974 gerestaureerd en gewijzigd. Balbiani-Vegezzi-Bossi voerde in 1998 een restauratie uit. Het pedaalklavier is radiaal concaaf.
Dispositie:
I – Grand’Organo: C – c4 (61 toetsen)
Principale 16′
Principale I 8′
Principale II 8′
Bordone 8′
Dolce 8′
Ottava 4′
Decimaseconda 2.2/3′
Decimaquinta 2′
Vigesimaseconda 1′
Ripieno 8 file
Tromba 8′
Voce umana 8′
II – Espressivo: C – c4 (61 toetsen)
Principale 8′
Flauto traverso 8′
Viola da gamba 8′
Ottava 4′
Flauto 4′
Nazardo 2.2/3′
Decimaquinta 2′
Terza 1.3/5′
Ripieno 4 file
Oboe 8′
Voce corale 8′
Concerto viole 8′
Tremolo
Pedale: C – f1 (30 toetsen)
Contrabbasso acustico 32′
Contrabbasso 16′
Subbasso 16′
Basso 8′
Bordone 8′
Cello 8′
Corno 4′
Bombarda 16′
Fagotto 8′