Foto: Aukje Bogaarts © 2020
In Morriston, New Jersey (USA) werd in 1879 Justine Bayard Cutting geboren en na haar huwelijk met Ward, kennen we haar als Justine Ward.
Mevrouw Ward bleek talent voor muziek te hebben en kreeg in haar jeugd een uitstekende muzikale opvoeding. Nadat zij was overgegaan naar het katholieke geloof en mede naar aanleiding van de pauselijke encycliek Motu Proprio van Paus Pius X in 1903, waarin de gelovigen worden opgeroepen tot actief meebidden en zingen tijdens de liturgische vieringen, kwam ze steeds vaker in contact met Gregoriaanse muziek. Om dit actieve meebidden / zingen te verwezenlijken moest men alle kinderen op de lagere school met name vertrouwd maken met het zelf zingen van gregoriaanse muziek.
In 1910 schrijft Justine Ward, eerst met behulp van Thomas Shield, een muziekmethode voor de lagere school. Zij bekwaamt zich in didactiek en begint een eigen kinderkoor. Tijdens haar studie gregoriaans komt zij de naam tegen van Dom André Mocquerau, monnik en koorleider van de Abdij van Solesmes in Frankrijk. Zij besluit in 1923 naar de plaats Sablé, 3 kilometer van Solesmes, te verhuizen om zich volledig aan haar studie te kunnen wijden.
Nadat er elektriciteit was aangelegd in 1929/1930 laat zij de orgelbouwer Paul Ott, uit Göttingen, een van de grootste orgelbouwers in Duitsland van de 20ste eeuw, voor haar een huisorgel bouwen. Het orgel dat zij veelvuldig gebruikte, stond opgesteld naast haar bureau, binnen handbereik, zoals nu een computer.
Bij een bezoek aan Solesmes leert de Roermondse onderwijzer Jos Lennards, mevrouw Ward en haar ‘WARD-methode’ kennen. Hij besluit naar aanleiding hiervan volgens deze methode onderwijs te gaan geven en een van zijn eerste cursisten is Theo Driessen. Met recht mogen wij Theo Driessen een van de pioniers van de Wardmethode noemen, zeer velen hebben van Theo Driessen of door mensen die door hem gevormd waren, een gedegen muzikale opleiding genoten.
Landelijk zijn, naar het model van Theo Driessen, vele muziekscholen opgericht en tot op heden wordt de door mevrouw Ward geschreven, WARD-methode, waarin auditieve en vocale vorming centraal staan, gebruikt in basisscholen, als koorscholingsmethode bij kinderkoren en in het Algemeen Vormend Onderwijs op muziekscholen.
Tijdens de tweede Wereldoorlog in 1941, vluchtte mevrouw Ward terug naar Amerika, maar hield haar woning in Frankrijk aan tot na haar dood in 1975. Na haar dood erfde haar Franse huishoudster, mevrouw Leontien Sousneuf, als dank voor de langdurige trouwe dienst, dit huis met inboedel. Omdat de huishoudster al op leeftijd was, verkocht zij veel van die inboedel en met name haar huisorgel aan de familie Van Lieshout uit Helmond.
Na ruim 20 jaar is dit orgel door de Stichting Theo Driessen Instituut van de familie Van Lieshout aangekocht, omdat naar de mening van het bestuur er geen betere plek bestaat voor haar huisorgel dan in het Theo Driessen Instituut.
Dispositie gezocht: Weet u de dispositie van dit orgel? Stuur dan een mail naar info@orgelsite.nl