Foto’s: Willemijn Hissink © 2013
Op 18 december 1982 werd in de Groningse wijk Beijum een nieuw kerkgebouw in gebruik genomen, gebouwd naar een ontwerp van Bert van Ringh. De kerk kwam op de plaats van een oude hoeve, die men eigenlijk had willen verbouwen tot kerk, maar die op 4 juli 1981 afbrandde. Het gebouw kreeg de naam Mamrehoeve. Er waren verschillende meubelstukken en sieraden aanwezig die afkomstig zijn uit de in 1982 gesloopte Sint Martinuskathedraal. In het gebouw werden Rooms-Katholieke vieringen gehouden, maar ook kwam de Oud-Katholieke Sint Maartensparochie hier bijeen. Op 8 mei 1983 werd voor het eerste op een pijporgel gespeeld: een kistorgel van de firma Pels & Van Leeuwen. Dit orgel werd rond 1970 gemaakt als demonstratie-model. Na het faillissement van de bouwer kwam het in eigendom van Willem van Buuren, predikant van de Hervormde Kerk in Vierpolders. Hij liet het in deze kerk plaatsen als begeleidingsinstrument voor de cantorij. In 1979 verhuisde het met hem mee naar de Hervormde Kerk in Schoonoord. In Schoonoord kocht men echter in 1982 een groter koororgel, afkomstig uit Ulrum, zodat het kistorgel gekocht kon worden voor de Mamrehoeve. Pastoor Van den Barselaar en orgelmaker Jan Veldkamp zorgden voor de verhuizing van het instrument. Het kerkgebouw is op 1 september 2003 gesloten. Daarna werd het verbouwd tot woonhuis.
Het orgeltje is overgeplaatst naar de voormalige Hervormde Kerk in Engelbert. Het is eigendom van de Oud-Katholieke Sint Martinusparochie te Groningen, die kerkdiensten houden in de kerk van Engelbert. Het sleeplade-orgel is geheel mechanisch en heeft maar 1 stem.
Manuaal: C – g”’
Roerfluit 8′
Tremulant
Koppelingen:
Octaafkoppel